Πληροφορίες
Ο Νέος Καύκασος είναι χωριό που ανήκει στο Δήμο Φλώρινας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το Πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας σύμφωνα με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Νέος Καύκασος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Νέου Καυκάσου του πρώην Δήμου Κάτω Κλεινών του Νομού Φλωρίνης. Βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 680 μέτρων στην ιστορική περιοχή της Λυγκηστίδας και απέχει περίπου ένα χιλιόμετρο από τα σύνορα με τη Βόρεια Μακεδονία. Ο ποταμός Σακουλέβας ρέει μερικές εκατοντάδες μέτρα ανατολικά από το χωριό. Ο Νέος Καύκασος ιδρύθηκε από Πόντιους μετά τη διαφυγή τους από την πόλη του Καρς στον Καύκασο, η οποία στο τέλος έγινε τουρκική το 1921, εξ ου και το όνομα του χωριού "Νέος Καύκασος". Το 1924 ο Νέος Καύκασος αναγνωρίστηκε ως ανεξάρτητη αγροτική κοινότητα, που ενσωματώθηκε το 1997 στον δήμο Κάτω Κλεινών και άλλαξε το 2011 ενσωματώνοντας στον δήμο Φλώρινας. Ο πληθυσμός του είναι 229 άτομα. Η σχεδιασμένη θεμελίωση του χωριού αναγνωρίζεται από τους ορθογώνιους δρόμους και την ορθογώνια διάταξή του. Στη μέση του χωριού περνά η διαδρομή της αχρησιμοποίητης σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκης - Μοναστηρίου, η οποία χτίστηκε το 1894. Στο Νέο Καύκασο υπήρξε επίσης ο συνοριακός σταθμός αυτής της διαδρομής τον 20ο αιώνα. Ο Νέος Καύκασος βρίσκεται πάνω από ένα μεγάλο υπόγειο απόθεμα διοξειδίου του άνθρακα που εκτείνεται σε όλη τη λεκάνη της Φλώρινας, γνωστό από τη δεκαετία του 1960 και το οποίο αξιοποιείται εμπορικά. Το καλοκαίρι του 1990 μια γεώτρηση έφτασε σε βάθος 559 μέτρων κοντά στο χωριό. Μετά το κλείσιμο της βαλβίδας, διοξείδιο του άνθρακα διέφυγε και σχημάτισε μια τρύπα βάθους 50 μέτρων που έγινε μικρή λίμνη με εμβαδόν 25 τετραγωνικά μέτρα μέσα από την οποία έβγαιναν φυσαλίδες με διοξείδιο του άνθρακα. Λόγω των υψηλών συγκεντρώσεων CO2 ένας φράκτης κατασκευάστηκε γύρω της ώστε να μην πλησιάζουν άνθρωποι και ζώα. Μετά από μερικά χρόνια ο φράκτης αφαιρέθηκε και γύρω από τη λίμνη κτίστηκε τσιμεντένια πεζούλα. Τότε χρησιμοποιήθηκε από τους ντόπιους, οι οποίοι βουτούσαν μέσα τα πόδια τους. Όμως ένας άντρας που αποπειράθηκε να κολυμπήσει σε αυτή πέθανε λόγω ασφυξίας από το διοξείδιο του άνθρακα. Στη συνέχεια η πρόσβαση στη λίμνη απαγορεύτηκε. Το 2003 η λίμνη είχε ξεραθεί, ενώ το 2011 βρέθηκε ότι τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην περιοχή ήταν φυσιολογικά.
